Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet…
Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet…
Ik voel wat jij niet zegt,
Ik begrijp wat jij bent vergeten.
Zien, horen, voelen en weten
Zoveel kinderen zien, horen, voelen en weten zo veel. Een wijsheid die diep van binnen zit.
Een wijsheid, die door volwassenen soms niet wordt begrepen. Omdat we niet de tijd nemen
om echt te luisteren.
Kinderen zijn nog zeer sterk verbonden met hun intuïtie. Met de bron.
Gaandeweg leren ze zich aan te passen, maken ze zich de normen en waarden van hun
directe leefomgeving eigen en beginnen de wereld te filteren.
Onbegrip
Met Marjan (S)elves leren kinderen zich weer te verbinden met hun intuïtie en te vertrouwen op
hun gevoel.
Krijgen zij woorden aangereikt, om aan ons uit te kunnen leggen hoe dat dan is.
Als jong meisje zag, voelde en hoorde ik dingen die anderen niet zagen of konden voelen.
Dat was erg eenzaam, omdat ik mij zo onbegrepen voelde als ik het probeerde uit te leggen.
Als het werd afgedaan als fantasie. Of werd toegeschreven aan kind zijn, en daarna kon ik
dan met die “uitleg” weer verder op zoek naar verklaringen, begrip van wat ik zag en er om
mij heen gebeurde. Ik was op zoek naar gelijkgestemden, zodat ik erover kon praten, het
kon leren te begrijpen en het meester kon worden, zodat het mij niet meer overkwam.
Intuïtie en spiritualiteit
Intuïtie en spiritualiteit, paranormale gaven. Het is wat tegenwoordig mijn leven bepaald. Luisteren naar mijn hart en inspiratie vanuit de ongeziene wereld. Nog maar recentelijk is deze verbinding weer zo levend geworden in mijn leven. Zo voelbaar. Pas sinds het feest van liefde en verbinding, ons huwelijk op 23 augustus 2019. Zo veel liefdevolle mensen, met allemaal hun eigen bijdrage aan de wereld, hun eigen missie. Voor mij misschien onbegrijpelijk, maar daardoor niet minder waardevol. En daar, werd ik plotsklaps verbaasd met mijn eigen gedicht, duidelijk geschreven in een moment van inspiratie.
Ik wens,
Dat iedereen zich geliefd voelt,
Dat iedereen mag voelen dat je bijzonder bent
Niet raar of apart, maar bijzonder
Anders dan ik en zo mooi
Van binnen en van buiten
Ik wens,
Dat je kan voelen hoe knap je bent,
Dat je zoveel kan,
Heel veel leert,
Elke dag opnieuw en meer.
Ik wens dat je kan voelen dat jij alleen kan doen,
wat jij wil op jouw eigen unieke manier.
Ik wens dat je kan voelen dat jouw plekje veilig is,
Omdat iedereen een eigen plekje heeft.
Je hoeft jouw plekje niet te verdienen. Het is er al.
Helemaal voor jou alleen.
En je mag het zo mooi, warm en veilig maken als jij wil.
Je mag het zo inrichten als je zelf wil en elke dag veranderen.
Niets staat vast en alles mag.
Ik wens dat je kan voelen dat je kan toveren.
Dat je magische krachten bezit.
En het enige wat je hoeft te doen om deze krachten aan te wenden, is te besluiten dat te doen.
Ik wens dat je kan genieten van jouw leven,
Jouw geluksmomentjes. Dat je de drempels in je leven kan zien als extra vraag om liefde aan jezelf te geven.
Ik wens dat je kan genieten van de zonnige dag.
Ik wens dat je kan genieten van de regen en de storm.
Ik wens dat je kan voelen dat je net als een boom soms blaadjes laat vallen. Dat je wat oud is alleen maar los hoeft te laten met de garantie dat er nieuwe frisse blaadjes voor terugkomen. En dat ze nog mooier en magischer zullen zijn dan jij je kan voorstellen.
Lieve jij, geniet van deze dag. En geniet van wie je bent, want je bent prachtig en bijzonder. Dankjewel dat je het leven kleur geeft.
❤
Dit is waar het om gaat in het leven, we maken samen een symfonie, en daarvoor is elke noot van belang!
Daarna was de verbinding weer nieuw leven in geblazen
Onvoorstelbaar, toch bijna vier jaar, was ik hier intensief mee bezig geweest. Met het ontwikkelen van mijn intuïtie en mediumschap, het ervaren van trance mediumschap en het mogen horen en doorgeven van zulke mooie boodschappen. Het ervaren dat je zulke mooie berichten door krijgt van overledenen, van gidsen, van het hogere zelf. En wat heb ik een gaaf team! Geweldige gidsen, met zo verschillende energieën die ik heb leren herkennen. Mijn vader, die al 30 jaar aan de andere kant is en met wie ik weer contact heb en mijn ongeboren dochter Joy, die zelf haar naam heeft doorgegeven. Net als mijn twee levende kinderen trouwens, ruim voordat ze er waren. 🙂
En dan gebeurt het
Als je dan weer luistert, of weer open staat. Zoals kinderen van nature open staan en ontvankelijk zijn om onbevangen te ontvangen. Nog vrij van oordeel en kaders, denkrichtingen en “goed” of “fout” en ook nog vrij van angst. Pas wanneer het denken in hun leven komt, zo rond het 7e levensjaar, ontstaat er angst. Angst, omdat anderen het niet zien, omdat ze anders zijn, niet begrepen worden, erbij willen horen, niet willen opvallen. En helaas ook, omdat wij met de beste bedoelingen onze kinderen willen behoeden. Voor buiten de boot vallen, gepest worden. En geloof me, daar weet ik alles van, dus ik ben daar zelf ook zeker niet vrij van. Maar ik mij wel bewust van mijn eigen energie. Mijn kind pijn en ik weet ook dat dat over mij gaat en niet over hen.
Alle beelden, boodschappen en berichten komen ineens in een sneltreinvaart binnen. Ik probeer ze niet te begrijpen, als op zichzelf staand feit. Ik laat mij leiden door deze beelden. Ik laat ze richting geven en weet dat ze zich als vanzelf zullen ontvouwen. Dat het de stukjes zijn die ik er per keer kan duiden, als een stukje van de puzzel.
Een gave
Eén van de gaves die ik bij het Levenscollege heb ontdekt is de gave om “mee te kijken”, ik kwam erachter dat ik met iemand mee kan kijken in een visualisatie, dat ik op meerdere plekken tegelijk kan ‘zien’. Ik ben geen medium, ik ben mij pas weer aan het her-inneren hoe dat allemaal werkt, Ik ben aan het herontdekken. Vroeger als kind, gebeurde het gewoon, dat mijn vader die inmiddels overleden was, in mijn kamer even op bezoek kwam. Dat ik gesprekken had met voor het oog ‘onzichtbare’ vrienden. En nu mag ik dat opnieuw doen. Ermee spelen en dat vooral, spelen! De ongeziene wereld wil niets liever dan dat we ermee spelen, het ontdekken. Omdat het niet eng is, maar licht. En hoe fijn is het om dat in veiligheid te kunnen ontdekken met iemand die je daarin kan begeleiden en daarnaast, je begrijpt. Met ook nog eens allemaal kinderen die net zo zijn als jij. Met misschien een andere gave, maar die daardoor net zo mooi schilderen op het doek van het leven.
Bij Marjan (S)elves is er ruimte voor spelen. Is er een luisterend oor en kan ik je helpen
om dingen die je ziet of voelt of simpelweg gewoon weet te duiden. We knutselen en onderzoeken, samen. Door te spelen, te voelen, te praten. Met elkaar.
Voor kinderen van 4 tot 10 jaar.
Wil je meer dat ik informatie? Marjan@sensipedagogie.nl of stuur mij een berichtje!
❤ Marjan
Geef een reactie