Lieve, stoere, knappe, grote zoon,
Daar ga je dan. Nog geen 4 jaar en toch al naar school. En niet een dagje, maar 5 volledige dagen. Omdat je al bijna 4 bent, je hier al zo lang naartoe leeft… Je begon met “wennen”, maar wat een rare wereld, dan moet je de dag erna weer spelen bij de peuters op het kinderdagverblijf. Dat ging al na de eerste week niet meer goed. Omdat je het bent ontgroeid. Omdat jij zo hard bent gegroeid en je hebt ontwikkeld tot een zachtaardige, stoere bink.
Ik kijk naar je op lieve zoon! Wat heb je mij geleerd om te luisteren, naar jou en ook zeker naar mezelf.
Je hebt met trots de voor de Joris en de Draeck vereiste 1.10 meter gehaald. En die blijkt net dicht als we gaan. En hoe groot ook dan weer je reactie: “…maar dat geeft niet…”
Vanmorgen loop je met je 1.10 meter met je eigen rugzak op je rug de school binnen.
“Ik kan het al zelf.” Is de boodschap. Ja lieve vent, je kan al zoveel zelf. Ik ben trots en mijn moederhart loopt over van liefde en ontroering.
❤ Marjan
Geef een reactie